Stottertherapie

Aangeboren aanleg
Bij de meeste mensen is stotteren komt dit door een aangeboren aanleg. Voor de aansturing van de spieren die betrokken zijn bij spreken, ongeveer wel honderd spieren, is een systeem nodig van timing en coördinatie van die spreekbewegingen. Door een aangeboren aanleg kan dit systeem kwetsbaarder zijn voor een misplanning. Deze misplanning zorgt dan voor herhalingen, verlengingen en/of blokkades. Over het algemeen begint stotteren bij kinderen tussen de twee en zeven jaar. Dat is een periode dat drie grote systemen volop in ontwikkeling zijn. Naast de motorische ontwikkeling maakt de taalontwikkeling een grote sprong. Deze ontwikkeling kan een belangrijke uitlokkende factor zijn, die het stotteren kan triggeren wanneer daar een kwetsbaardere plek in de aanleg ligt. Ook het leren omgaan met emoties is in deze fase in ontwikkeling. Zo kunnen bijvoorbeeld stressvolle gebeurtenissen spanning (negatief of positief zoals opwinding) het stotteren uitlokken of versterken.

Beloop
Wanneer stotteren eenmaal aanwezig is dan kan dit zich verder ontwikkelen. Stotteren kan echter ook weer spontaan uitdoven. Of het kind risicofactoren heeft waardoor de kans groter is dat dit niet spontaan zal gebeuren is het raadzaam om dit samen met een logopedist-stottertherapeut te bepalen.
Kinderen kunnen zich gelijk al bewust zijn van hun stotteren of het nog helemaal niet opmerken. Sommige kinderen reageren daar neutraal op terwijl andere kinderen zich gaan verzetten tegen de stotters. Ze gaan zich meer inspannen om te praten door een stotter eruit te duwen of mee te bewegen met armen of hoofd. Juist door deze inspanning kunnen stotters lastiger worden en langer gaan duren. Ook kunnen kinderen gaan vermijden door minder te praten of een ander woord te zoeken.

Behandeling
Iedereen die stottert doet dat op een eigen manier en ervaart dat ook anders. Belangrijk is dat de therapie aansluit bij de persoon. Daarom is het belangrijk om alle delen die een rol spelen bij het stotteren in kaart te brengen zodat de therapie goed aansluit bij de persoon.


Op de website stotteren.nl is veel informatie te vinden over stotteren. Ook vindt u daar de richtlijn stotteren die geschreven is voor zorgverleners waarin duidelijk is omschreven dat een goede therapie breed insteekt op alle facetten van stotteren.